بشارت منجی

یک باره دلم گفت که بنویس کلامی.

           در وصف بلند

مرتبه وشاه مقامی

                    دستی به روی.

سینه نهادم و نوشتم.

                     از من به حسین بن علی.

عرض سلامی.

               السلام علی الحسین.

نه برگ گلی به شاخه ها می ماند.

نه هیچ کس به جز خدا می ماند.

خوش باش وبدی نکن که از ما تنها.

یک خوبی ویک بدی جا می ماند.

بارالها.

در اگر باز نگردد نروم باز به جایی.

پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی.

کس به غیر از تو نخواهم..چه بخواهی چه نخواهی.باز کن در که جز این خانه نیست مرا پناهی.

سلام بر لب تشنه ی حسین.

ارباب من عاشقانت در کربلا هستند.مواظب آن ها باش.